(SVENSK ÖVERSÄTTNING FINNS NEDANFÖR FOTON)

Op 2 januari van dit verse jaar berichtte de NOS over een treinongeluk op de Grote Beltbrug in Denemarken. Door hevige wind raakte een lege container los van een goederentrein en trof een passagierstrein uit tegengestelde richting. Acht mensen kwamen om. Weet je nog?

Die hevige wind heette Alfrida en trok diezelfde woensdag verder in oostelijke richting. Als een opgepompte patser blies ze met orkaankracht golven van 14 meter in de Oostzee en legde de kusten van Finland, Zweden en het tussengelegen Åland en Gotland volledig lam. Stroom en internet vielen uit en op veel plaatsen ook de riolering. Treinen, bussen en veerboten lagen stil en wegen waren onbegaanbaar vanwege omgevallen bomen. Een aanzienlijk deel van deze, laten we zeggen, “beperkingen” duurde weken.

Op Åland werd – zodra radio en televisie weer in de lucht waren – iedereen opgeroepen te blijven waar men was en vooral niet zelf te beginnen met opruimen. Losgeslagen elektriciteitsleidingen maakten de bossen en wegen levensgevaarlijk. Scholen met een noodaggregaat openden hun deuren voor mensen die onverwacht een boom in bed hadden liggen. Op Facebook werd ruimhartig op onderdak, warme maaltijden en glögg getrakteerd. Vooral die glögg leek me een topidee. Buiten vroor het, maar niemand hoefde het koud te hebben.  

Vrienden meldden dat ze zich best vermaakten met kaarslicht bij de houtkachel. Zelfs zij die bijna twee weken stroomloos en zonder warme hap door het leven moesten postten selfies met aan het hoofd geknoopte zaklampen. Hun motto: “stroomloos maar niet hopeloos”. Toen ze de weg weer op konden, troffen ze elkaar gezellig bij fastfoodketens en onder de warme douche in het zwembad van Mariehamn.

Direct nadat Alfrida was uitgeraasd stuurden Zweedse en Finse electriciteitsbedrijven hulptroepen naar Åland en ook voor het opruimen van productiebos gaan de buren bijspringen.

Kan iemand in Nederland zich dit nieuws herinneren? Waarschijnlijk niet, slechts een enkele krant wijdde er een paar regels aan. Weerman Marco Verhoef ontpopte zich als een meester in relativeren en hield het bij een “in het Noorden van Europa is het ook wat licht wisselvallig.” – serieus?! –

Niet alles wat aandacht krijgt heeft die aandacht ook persé verdiend. En andersom: er zijn dingen die aandacht zouden horen te krijgen maar die toch niet krijgen. Met slechts 1 dodelijk slachtoffer en een gemeenschap die, ondanks niet te overziene schade, in staat bleek een natuurramp monter en adequaat op te vangen was Alfrida geen nieuws. Zelfs geen goed nieuws. En dat was een mediamisser.

Försök att översätta till Svenska

INGA NYHETER

Nya årets andra januari rapporterade NOS om tågolyckan på Stora Beltsbron i Danmark. På grund av stark vind lossnades last från ett godståg och träffade ett passagerartåg som färdades i motsatt riktning. Åtta människor omkom. Kommer du ihåg?  

Denna starka vind hette Alfrida och drog sig österut samma onsdag. Där visade hon sin orkankraft, blåste 14 meter höga vågor i Östersjön och fullständig lamslog Finlands och Sveriges kuster och  emellan liggande Åland och Gotland. El, internet och på vissa platser även avloppet fungerade inte. Tåg, bussar och färjor ställdes in och vägar blockerades av fallna träd. En stor del av dessa, säg, ” begränsningar” varade några veckor.

Så snart radio och television kunde sända igen blev alla på Åland uppmanad att stanna där de var och inte åka ut på vägar eller börja röja upp i skogarna. Träd som fallit över elledningar gjorde vägar och skogar ju livsfarliga. Skolor som hade aggregat öppnade deras dörrar för folk som oväntad hade fått in en tall i sängen. På Facebook bjöds på tack, middag och glögg. Framförallt glögg, tyckte jag, var en toppidé, Ute var det vit av snö men ingen frös.

Vänner sa att de trivdes med stearinljus vid vedkaminen. Även de som var utan ström och varm mat i nästan två veckor delade glada selfies med pannlampor på. Mottot: ”stromlös men inte hopplös!” Så snabbt de kunde använda bilen träffades de hos snabbmatskedjor och i simhallens varma dusch i Mariehamn.

Strax efter Alfrida lugnat sig skickades svenska och finska elföretag folk och skogsmotorer till Åland och grannarna även kommer hjälpa till med skogsarbete som finns kvar.   

Finns det någon i Nederländerna som kommer ihåg dessa nyheter? Antagligen inte, för bara några tidningar skrev bara några menigar om Alfrida och även NOS meterologen Marco Verhoef sa nyktert: ”I Nordeuropa är det lite växlande väder”  – Ursäkta?! –

Inte allt som får uppmärksamhet förtjänar den. Och tvärtom: det finns saker som skulle få uppmärksamhet men ändå inte får den. Med bara en person som dog och en gemenskap som, trots utsatt för stora skador, visade kunna hantera en naturkatastrof på ett muntert och adekvat sätt, var Alfrida inga nyheter. Inte ens goda nyheter. Och precis det var en mediamiss.