(SVENSK ÖVERSÄTTNING FINNS NEDANFÖR FOTON)

Op dagen dat ik weemoedig besef dat Barack Obama binnenkort echt zijn verhuisdozen gaat inpakken, helpt het mij om ‘Timbuktu’ te googelen. En nee, dat heeft niets met wanhopige emigratieplannen maar alles met muziek te maken.

Hiphopper Timbuktu, oftewel Jason Diakité, is mijn medicijn tegen maatschappelijk pessimisme. Vanwege zijn aanstekelijke energie op het livepodium hou ik van deze man, die bovendien indruk maakt door de manier waarop hij zich inzet voor een verdraagzamer samenleving. Hij ontving daarvoor verschillende prijzen en een stipendium, maar dat terzijde.

Google is gul vandaag. Ten eerste is het boek “en droppe midnatt” uitgekomen, waarin Jason Diakité, kind van een blanke moeder en zwarte vader, de zoektocht naar zijn familiewortels schetst en o.a. terechtkomt op katoenplantages in de V.S.  In een televisie-interview vertelt hij:

“Kijk, ik heb hier een geboortevlekje op mijn hand, een stukje blanke huid. Als kind kon ik daar urenlang naar staren, al het bruine eromheen wegdenken en me voorstellen hoe mijn leven zou zijn als de rest van mijn huid ook blank was: makkelijker, ik zou als de anderen zijn, erbij horen, mooi zijn. Ik hoopte op de kleine kans dat de witte vlek zou groeien tot ik helemaal wit zou zijn. Dat gebeurde niet en zal ook nooit gebeuren. Maar ik leerde ermee leven en kan ondertussen meer van mezelf houden.”

Confronterend: dit gaat niet zomaar over racisme in Amerika, maar ook over de jaren ’80, Zweden, Europa. Dit gaat over ons.

Even slikken, daarna klik ik verder naar iets wat op een reclameboodschap lijkt. De firma Läkeröl verkoopt keelpastilles onder het motto “makes people talk.” Nu komt de producent met een bijzondere, gratis app voor de smartphone: “Let’s Talk!” Nieuwe Zweden die de taal nog niet beheersen worden daarbij gekoppeld aan vloeiend Zweeds sprekende landgenoten. Gebruikers vinden elkaar op basis van interesse en kunnen videogesprekken voeren waardoor de een taalvaardiger wordt en de ander bijleert over de achtergrond van zijn of haar taalvriend. Jason Diakité is ambassadeur van de app en test die via een (Engelstalig) gesprek met Ramy, een muzikant uit Egypte. Het gesprek is optimistisch, warm en indringend.

Neem ik een Trachitol dan duurt het doorgaans een half uur voordat ik me beter voel. Deze Läkerölclip heeft al maximaal effect in amper 5 minuten. Het kan wel, het komt goed, “det löser sig”.

Försök att översätta till Svenska

TIMBUKTU

I vissa stunder, när jag vemodigt inser att Barack Obama snart definitivt kommer packa sina flyttkartonger, hjälper det mig att googla ‘Timbuktu’. Och nej, det har ingenting med desperata emigrationsplaner men väl allt med musik att göra.

Hiphoppare Jason Diakité, artistnamn Timbuktu, är min medicin mot samhällspessimism. På grund av smittsamma energin han visar på scenen älskar jag den här mannen och dessutom imponerar sättet på vilket han anstränger sig för ett fördragsamt samhälle. Han fick några priser och ett stipendium för det.

Google är generös idag. Först och främst släpptes boken “en droppe midnatt” i den Jason Diakité, som har en vit mamma och svart pappa, skriver om sökandet efter sin identitet och familjerötter, bl.a. i slaveriets USA. I en tv-intervju berätter han:

Jag har ett födelsemärke. Jag har alltid haft det. Där är det. Jag kunde sitta och titta på fläckan och försöka tänka bort det bruna runtomkring. ”Så hade skinnet sett ut om jag var vit. Då hade livet varit lättare. Då hade jag passat in och varit vacker.” Jag hoppades att det fanns en chans att fläcken skulle växa. Men det har den inte gjort och kommer aldrig att göra. Istället växte jag in i hur allting runtom fläcken ser ut och lärde mig att älska mig själv mycket bättre.

Konfronterande: det här handlar inte bara om rasism i USA, men även om ett barn på åttiotalet i Sverige, Europa.

Jag är tyst en stund. Då klickar jag vidare och hittar något som liknar en reklamannons. Företaget Läkeröl säljer halspastiller under mottot “Läkeröl, makes people talk”. Nu kommer producenten med en speciell, gratis app för smartphone: “Let’s Talk!” Nysvenskar, som behöver öva lite på svenska kopplas ihop med personer som pratar flytande svenska. Användare kombineras intressebaserad. De håller videosamtal genom vilket den ena lära sig svenska och den andra lära sig om språkvännens bakgrunden. Jason Diakité är appens ambassadör och testar den via ett samtal med Ramy, musikant från Egypten. Samtalet är optimistiskt, varmt och inträngande.

Det tar vanligtvis mer än en halvtimma innan en Paracetamol får mig känna mig lite bättre. Det här Läkerölklippet har supereffekt redan efter knappt 5 minuter. Det löser sig, “het komt goed”.