(SVENSK ÖVERSÄTTNING FINNS NEDANFÖR FOTON)

Volgende week viert Willem Alexander voor de tweede keer koningsdag. Er verandert het een en ander in de opzet. Onze koning voert een “Grande Parade” in; een varende optocht van oude en nieuwe schepen, rond het drierivierenpunt bij Dordrecht. Deze “Grande Parade” doet denken aan het defilé, dat onderdeel was van de verjaardagsvieringen van Koningin Juliana. Aan haar traditie heeft het Nederlands, met dank aan Wim Sonneveld, de uitdrukking “iets achter de rododendrons sodemieteren” overgehouden.

De tuin van Sofiero Slott, even buiten Helsingborg, staat vól rododendrons. Toch is dat niet het gevolg van hordes Zweden die met zelfgebakken krentenmikken, kruidkoeken of wellicht gepaster: met kanelbullar, hun koning kwamen feliciteren. In tegendeel. Sofiero Slott werd eind 19^de eeuw gebouwd als zomerhuis, in opdracht van de toenmalige kroonprins Oscar, om zijn vrouw Sofia een plek te bieden waar ze rust (:”ro”) kon vinden. Vanwaar de naam:“Sofie-ro”.

In 1905 gaf de inmiddels koning geworden Oscar het kasteel weg aan zijn zoon Gustav Adolf. Gustav Adolf was geliefd bij het Zweedse volk. Hij ontwikkelde de democratie, ten koste van zijn eigen, koninklijke macht. Hij hield niet van pracht en praal en had een bescheiden karakter. Omdat hij veel las en studeerde beschikte hij over een brede kennis op het gebied van o.a.  Chinese kunst en archeologie.

Zowel Gustav Adolf als zijn vrouw Margareta waren goed thuis in de plantkunde. Margareta had bovendien een sterk ontwikkeld gevoel voor kleur en vorm. Onder hun invloed veranderden zowel het kasteel als de tuin van Sofiero ingrijpend. Er werden o.a. diverse bloementuinen, een moestuin en een kas aangelegd. Gustav Adolf richtte zich op het kweken van rododendrons en werd daarin een absolute specialist.

Inmiddels is Sofiero Slott eigendom van de gemeente Helsingborg en opengesteld voor publiek. Het is nog steeds een oase van rust. Door rozen overwoekerde poortjes, een ravijn met kabbelende stroompjes, bedden vol dahlia’s, een geurtuin, een moes- en kruidentuin, een kas vol druiven, fruitbomen, imposante distelachtigen, subtropische zonaanbidders, schaduwminnaars, vlinderlokkers en laatbloeiers…de variatie is eindeloos, in deze tuin waar de zee over uitademt.

In het bos bevindt zich een kleine speeltuin voor prinsen en prinsesjes. In het kasteel zijn wisselende tentoonstellingen en op de veranda zit je prima voor een lunch of kopje koffie.

Het enorme gazon wordt gebruikt voor popconcerten. Op die momenten is het dan toch even gedaan met de rust.

Informatie Sofiero Slott (engels): http://www.sofiero.se/toppmeny/in-english/

Försök att översätta till Svenska:

DROTTNING-RO

Kommande veckan firar Willem Alexander kungsdagen. Han har förändrat något i seder. Vårt kung inför en “grande Parade”; ett tåg av båtarna som seglar omkring Dordrechts vattnen. Den där “Grande Parade” påminns om defileringen, vi känner av drottningen Juliana. Det var hennes tradition som gav Nederlänskan uttrycket “att slänga något bakom rhododendron”. (Tack ska ni ha, Wim Sonneveld)

I Sofiero Slottets trädgården finns många rhododendron. De har dock ingenting att göra med massor Svenskar som kom att gratulera deras kung och tog med sig hemmalagade russinlimpor, pepparkakor, eller mer passande: kanelbullar. Motsatsen är fallet. Sofiero Slottet byggdes som kunglig sommarställe i slutet av 19de sekel. Kronprinsen Oscar ville erbjuda frisk luft och ro till sin hustru Sofie. Därför blev namnet Sofie-ro.

Året 1905 gav Oscar, som under tiden var kung, bort slottet som bröllopsgåva till sin son Gustav Adolf. Gustav Adolf var en älskad man. Han utvecklade Sveriges demokrati och begränsade sin egen politiska makt.  Han ogillade “pomp och ståt” och hade en blygsam karaktär. Eftersom han läste väldig mycket var han kunnig i Kinesisk konst och arkeologi.

Både Gustav Adolf och hustrun Margareta var också växtkunnig. Margareta även hade en stark känsla för form och färg. De genomförde stora förändringar både i slottet och trädgården. De anlade bland annat olika blomsterplanteringar, ett köksland och ett växthus. Gustav Adolf planterade 400 olika sorter rhodondendron, han blev en absolut specialist.

Nu för tiden är Helsingborgs kommunen Sofiero Slottets ägare. Man kan besöka slottet och trädgården, som är fortfarande en oas av ro. Rosor slingrar sig ihop med portar, i raviner skvalpar vatten, där finns ett gärde med dahliasläkter, en gård där doftar står centralt, ett växthus med druvor, örter, en fruktträdgård, stora piggdistlar, både subtropiska solälskare och skugga-älskare, blomster som lockar fjärilar… variationen är ändlös, i den här slottsträdgården där havet andas ut.

I skogen befinner sig en små lekplats för prinsar och prinsessor. I slottet och orangeriet är växlande utställningar och på altan sitter man bra för en fika eller lunch.

Stora gräsmattan användas för popkonserter. Då är ron långt borta.

Information Sofiero Slott: http://www.sofiero.se/